Een ring in de bagger van de IJssel

In de zomer van 2018 was het warm en droog. Reden om de waterkant op te zoeken. Het waterpijl van de IJssel heeft zelden zo laag gestaan als toen. Voor de boeren een drama, voor de bodemzoeker een aantal extra vierkante meters interessant bodemoppervlak.

Ploegen door de modder van de IJssel bij Kampen.

Ploegend door de modder werd ik plotseling overvallen door een geluksmomentje. Ik had beet. Een glimmerd dit keer. Zou het zilver zijn? Het is een ring en geen kleintje ook. En er staat wat in gegraveerd: MUSEUM SC. NAT. BRUSSELS en een code M-11278.

Het blijkt een vogelring te zijn. Geen zilver, maar wel leuk om verder te speuren naar de herkomst ervan.

Al snel word ik gewezen op het bestaan van GRIEL: (Geautomatiseerd Ring Invoer en Export Loket). Op hun website vul ik netjes in dat ik een ring gevonden heb. En dan is het een kwestie van wachten…. Een half jaar om precies te zijn.

Vogelring.

In een geautomatiseerde mail krijg ik netjes antwoord op mijn vraag om welk soort vogel het gaat.

Het blijkt de ring te zijn van een Canadese gans, een vrouwtje, geringd in Mechelen in 2005, 13 jaar geleden.

Heb ik toch mooi een bijdrage geleverd aan wetenschappelijk onderzoek.